Back 2 school again
Door: Me
Blijf op de hoogte en volg Edwin
23 Augustus 2008 | Amerikaanse maagdeneilanden, Charlotte Amalie
Lieve allemaal,
Ik zit achter de nieuwe computer van mijn ouders, in Driebergen waar tegenwoordig mijn bedje staat. Even wennen van mijn kingsize bed naar een eenpersoonsbed in de kelder. Een beetje behelpen, maar het went.
Ja ik ben weer in NL. Voordat ik terug kwam, kwam mijn mooie broer me halen in London. Hij zou de 12e van augustus rond 8 uur in de avond aankomen op Piccadilly, London. Ik stond daar om kwart voor acht met mijn bos bloemen (ter herkenning) op hem te wachten. Ik heb denk ik nog nooit zoveel op mijn horloge gekeken dan toen. Ik zag het 9 uur worden, 10 uur, 11 uur en eindelijk om 12 uur kwam het jochie aangelopen. Door dat wachten was het weerzien toch iets anders. Beide waren iets geagiteerd, ik door het wachten en Wil door de (kleine) vertraging. Na een paar mooie momenten samen, wat drankjes en danspasjes verder, maalde niemand daar meer om. Wat was ik blij die jongen te zien.
Dan de terugreis naar Hoek van Holland met de Stenaline. Beide nog moe van de avonden uit, lagen we rond half 11 te slapen. Wel jammer dat we al gingen slapen want twee vrienden van ons, Jornt en Simon, hadden een verwenuurtje voor ons geregeld: champagne en wat lekkers. Helaas is het de bemanning niet gelukt ons te wekken. Alsnog bedankt boys. Super!!
De haven kwam in zicht en dat betekende het weerzien met mijn ouders. Super om hun weer te zien. Heb ze toch ook gemist zeg.
Thuis in Driebergen was een spandoek gemaakt en was het een en ander ingeslagen voor een BBQ met de familie. Nou ze hadden behoorlijk ingeslagen en onze familie is niet zo groot. Er had toen een lampje moeten gaan branden. 's Avonds werd mij gevraagd met Joris bestek te gaan halen bij hun thuis. Dit had een tweede lampje moeten zijn, want Mam heeft genoeg bestel om de gehele straat te eten te hebben, maar goed. Ik mocht rijden en Joris deed er al wat langer over dan normaal en had zowaar een telefoon bij hem. Normaal heeft ie die nooit bij hem (hoeveelste lampje was dit?). Eindelijk terug naar huis en ik kom de straat in rijden en ja hoor een heel welkomstcomité staat te wachten. Echt super leuk! Had ik echt niet verwacht, Naiveling.
Bij deze wil ik ook iedereen hartelijk bedanken voor het volgen van mijn (lange) verhalen. Erg leuk de reacties te lezen en de verhalen te schrijven. Mochten jullie de laatste verhalen willen horen, bel/mail me!! Tot snel.
Luv Edwin
Ik zit achter de nieuwe computer van mijn ouders, in Driebergen waar tegenwoordig mijn bedje staat. Even wennen van mijn kingsize bed naar een eenpersoonsbed in de kelder. Een beetje behelpen, maar het went.
Ja ik ben weer in NL. Voordat ik terug kwam, kwam mijn mooie broer me halen in London. Hij zou de 12e van augustus rond 8 uur in de avond aankomen op Piccadilly, London. Ik stond daar om kwart voor acht met mijn bos bloemen (ter herkenning) op hem te wachten. Ik heb denk ik nog nooit zoveel op mijn horloge gekeken dan toen. Ik zag het 9 uur worden, 10 uur, 11 uur en eindelijk om 12 uur kwam het jochie aangelopen. Door dat wachten was het weerzien toch iets anders. Beide waren iets geagiteerd, ik door het wachten en Wil door de (kleine) vertraging. Na een paar mooie momenten samen, wat drankjes en danspasjes verder, maalde niemand daar meer om. Wat was ik blij die jongen te zien.
Dan de terugreis naar Hoek van Holland met de Stenaline. Beide nog moe van de avonden uit, lagen we rond half 11 te slapen. Wel jammer dat we al gingen slapen want twee vrienden van ons, Jornt en Simon, hadden een verwenuurtje voor ons geregeld: champagne en wat lekkers. Helaas is het de bemanning niet gelukt ons te wekken. Alsnog bedankt boys. Super!!
De haven kwam in zicht en dat betekende het weerzien met mijn ouders. Super om hun weer te zien. Heb ze toch ook gemist zeg.
Thuis in Driebergen was een spandoek gemaakt en was het een en ander ingeslagen voor een BBQ met de familie. Nou ze hadden behoorlijk ingeslagen en onze familie is niet zo groot. Er had toen een lampje moeten gaan branden. 's Avonds werd mij gevraagd met Joris bestek te gaan halen bij hun thuis. Dit had een tweede lampje moeten zijn, want Mam heeft genoeg bestel om de gehele straat te eten te hebben, maar goed. Ik mocht rijden en Joris deed er al wat langer over dan normaal en had zowaar een telefoon bij hem. Normaal heeft ie die nooit bij hem (hoeveelste lampje was dit?). Eindelijk terug naar huis en ik kom de straat in rijden en ja hoor een heel welkomstcomité staat te wachten. Echt super leuk! Had ik echt niet verwacht, Naiveling.
Bij deze wil ik ook iedereen hartelijk bedanken voor het volgen van mijn (lange) verhalen. Erg leuk de reacties te lezen en de verhalen te schrijven. Mochten jullie de laatste verhalen willen horen, bel/mail me!! Tot snel.
Luv Edwin
-
23 Augustus 2008 - 17:10
Cor Dijkstra:
Erg jammer dat je weer terug bent,want ik heb erg genoten van je fotos en je verhalen.
tot kijk groeten Cor. -
23 Augustus 2008 - 21:49
Wilco:
Welcome home en wanneer ging je ook al weer weg..... -
25 Augustus 2008 - 04:52
Rijnet:
Jij met je lampjes... Succes met je werk!liefs rijnet -
25 Augustus 2008 - 09:12
Jeroen De Vries:
het waren erg leuke verhalen... Als je tijd hebt kom eens een bakkie op de kazerne doen gr Jeroen -
04 September 2008 - 08:03
Pepijn:
hehe, nog altijd even naief dus :-)
klink fantastisch ouwe, binnenkort biertje?
groetjes,
Pepijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
